ΣΠΟΝΔΥΛΟΛΙΣΘΗΣΗ
Η σπονδυλολίσθηση συνήθως συμβαίνει στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και ονομάζεται η πάθηση που αφορά την πρόσθια μετατόπιση ενός σπονδύλου σε σχέση με τον κάτωθεν παρακείμενο σπόνδυλο παρόλο που υπάρχει ακεραιότητα των οπίσθιων τμημάτων του σπονδύλου (πέταλο). Είναι αποτέλεσμα εκφυλιστικών αλλοιώσεων που αφορούν τον μεσοσπονδύλιο δίσκο και τις αρθρώσεις των σπονδύλων.
Καθώς η σπονδυλολίσθηση αυξάνει επέρχεται δευτεροπαθώς υπερτροφία των αρθρώσεων και του ωχρού συνδέσμου. Αυτό σημαίνει ότι αποκτούν μέγεθος μεγαλύτερο από το φυσιολογικό (τα στηρικτικά στοιχεία της σπονδυλικής στήλης) έτσι ώστε να κερδίζουν χώρο έναντι των νευρικών στοιχείων που διέρχονται από την σπονδυλική στήλη με τελικό αποτέλεσμα αυτό να οδηγεί στην στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.
Η σπονδυλολίσθηση εμφανίζεται σε μεγαλύτερο ποσοστό σε ασθενείς άνω των 50 ετών, στο γυναικείο φύλο και σε σακχαρωδιαβητικούς ασθενείς. Το 90% των περιπτώσεων αφορά το Ο4-Ο5 μεσοσπονδύλιο διάστημα και το υπόλοιπο 10% το Ο3-Ο4 και το Ο5-Ι1 μεσοσπονδύλιο διάστημα.
Η κλινική εικόνα αφορά την χαρακτηριστική οσφυοισχιαλγία, άλγος στην μέση με συνοδό άλγος στους γλουτούς και στους μηρούς που επιδεινώνεται με την βάδιση και την ορθόσταση. Επίσης αναφέρονται συμπτώματα από την πίεση των νωτιαίων ριζών όπως άλγος, μουδιάσματα και αδυναμία στα κάτω άκρα.
Η σπονδυλολίσθηση διακρίνεται σε πέντε (5) βαθμούς αναλόγως του ποσοστού ολίσθηση του σπονδύλου σε σχέση με το παρακείμενο σπόνδυλο.
|
Εικόνα σπονδυλολίσθησης 2ου βαθμού Η χαρακτηριστική κλινική εικόνα σε συνδυασμό με τις απεικονιστικές εξετάσεις θέτουν την διάγνωση της πάθησης.
|
Η θεραπεία της πάθησης είναι αναλόγως του βαθμού της ολίσθησης και της βαρύτητας της κλινικής εικόνας. Θα πρέπει να καθοριστεί εάν συνυπάρχει σπονδυλική στένωση ή αστάθεια της σπονδυλικής στήλης για να αντιμετωπιστεί η πάθηση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, που αφορά την σπονδυλολίσθηση 1ου και 2ου βαθμού, δεν χρειάζεται η διενέργεια σπονδυλοδεσίας. Η απελευθέρωση των νευρικών στοιχείων σε συνδυασμό με την χρήση του νευροχειρουργικού μικροσκοπίου είναι αρκετή για την πλήρη ύφεση των συμπτωμάτων.
Ακόμη και στην περίπτωση που θα χρειαστεί να γίνει στήριξη της σπονδυλικής στήλης όπως σπονδυλοδεσία, υπάρχει η δυνατότητα να γίνει χωρίς τομή δέρματος (διαδερμική σπονδυλοδεσία). Η κινητοποίηση του ασθενούς είναι άμεση (εντός 24 ωρών) χωρίς να χρειάζεται περαιτέρω θεραπείες (κέντρο αποκατάστασης κλπ).
Πλέον υπάρχει η δυνατότητα πλήρης και άμεσης θεραπείας της σπονδυλολίσθησης με την διενέργεια νευροχειρουργικής παρέμβασης που δίνει μόνιμο και οριστικό αποτέλεσμα χωρίς να απαιτείται πάντοτε η διενέργεια μεγάλων και πολύπλοκων επεμβάσεων